Córusia Tatusia czyli Powrót Taty

"Tato nie wraca ranki i wieczory;)
We łzach go czekamy i trwodze
Rozlały rzeki, pełne zwierza bory
I pełno zbójców na drodze"

Już zapomniałam jak to jest, gdy Tata Kukiełki wyjeżdża. Era, gdy wieczór podczas delegacji T. spędzałam z koleżankami, albo na poprawianiu urody, mam za sobą. Na szczęście - choć bardzo lubiłam ten czas. Teraz zamiast kąpieli w mleku;) oddałam się dłuugo odkładanej stercie prasowania i odłożeniem kolejnej partii ubranek Antki. Choć znalazł się i czas na ploty z Monisią.

Wczorajsza wizyta u pediatry i ważenie wyjaśniły, czemu pora na kolejne segregowanie Tosinkowej garderoby - mamy wagę 7,07 kg. Piękna, a jakże, szczególnie, że w grudniu nasza Calineczka spadła na wadze. Pani doktor nakazała intensywne tuczenie i udało się. Mimo, że Antka 3/4 dnia oddaje się akrobacjom i fitness-szaleństwom, przekroczyła 7 kg i ubranka w rozmiarze 68  wreszcie pasują idealnie. 

Tata podczas swojej, aż 2 dniowej, nieobecności stęsknił się szalenie. 

Nie miał pewności, czy Mama sprawi, że kąpiel dla Antosi będzie taką frajdą jak co dzień z Tatusiem... i czy uszy oby na pewno wytrze dokładnie. I zabawę w "noski-noski" i indiańskie krzyki uskuteczni, i czy włosy da potargać, szczerbatą żmijkę będzie naśladować z Córeczką.

Mama, jak to mama. Nieskromnie mówiąc - dała radę. 

Dziadek Kukiełki - ze strony Taty - też Kukiełka, z delegacji zawsze przywoził dzieciom prezenty. Z Moskwy, prezent zupełnie niedostępny, bo cukier w saszetkach - miało być coś z samolotu i było:) ... z Warszawy pomarańcze, z Krakowa kolejkę. 

Tata Kukiełki wziął sobie do serca, że z delegacji ojcowie dzieciom przywożą prezenty. I przywiózł, a jakże. Spodziewałam się raczej Lego Technic albo choćby mikrofonu by nasza mała Śpiewaczka mogła spełniać się w roli rockowej solistki. Ale gdzie tam. Kukiełeczka dostała pierwsze samodzielne przez Tatę wybrane, zupełnie szałowe szorty kukiełkowe:) 
Rozmiar lekko przyszłościowy, ale co tam, przymiarka była.
 

Zdjęcie zupełnie nieostre ale Antosia powtórek nie przewiduje i z dziadkowego fotela zaczeła "schodzić"

Nie podejrzewałam, że Tata trafi tak dobrze w gust Córeczki - szczególnie pasek wydał się jej atrakcyjny - to chyba kwestia dobrego smaku;) 
Stęskniona była chyba bardzo bo postanowiła przywitać Tatusia mówiąc bardzo wyraźnie Tatatatatata... oczywiście mobilizowana przez nas. Szkoda tylko, że zdecydowała się na taki gest o północy i godzinę nie mogła nacieszyć się tatusiową obecnością. 

Patrze sobie na nią i myślę, że trochę z Niej takie przedwojenne dzieciątko. Ale uwielbiam ją i taką. 

P.S. Od dziś Antka jest też właścicielką uzębienia w ilości czterech sztuk - górna prawa jedyneczka jest już znami.